శ్రీమద్భగవద్గీతా (మూల శ్లోకములు) | శ్రీ గీతామృత తరంగిణి(తెలుగు పద్యములు) శ్రీ పూడిపెద్ది కాశీవిశ్వనాథ శాస్త్రి (1948-1952) |
గీతా మకరందము(తెలుగు తాత్పర్యము) శ్రీ విద్యాప్రకాశానందగిరి స్వామి, శ్రీ శుకబ్రహ్మాశ్రమము కాళహస్తి(1979) |
---|---|---|
శ్రీభగవానువాచ| అనుష్టుప్. పరం భూయః ప్రవక్ష్యామి జ్ఞానానాం జ్ఞానముత్తమమ్| యజ్జ్ఞాత్వా మునయః సర్వే పరాం సిద్ధిమితో గతాః|| 14-1 |
శ్రీ భగవానుల వాక్యము. తేటగీతి . మునులు , సంయమీంద్రులు మోక్షమును గమించి , రెట్టి సుజ్ఞానమును బొంది , రట్టి నిరుప మాన ముత్తమ జ్ఞాన విధాన మెల్లఁ , దిరిగి చెప్పెద నీకుఁ , గుంతీ కుమార ! ౧ |
శ్రీ భగవంతుడు చెప్పెను . ( ఓ అర్జునా ! ) దేనిని తెలిసికొని మునులందఱును ఈ సంసారబంధమునుండి ( విడివడి ) సర్వోత్తమమగు మోక్షసిద్ధిని బడసిరో అట్టి - పరమాత్మవిషయికమైనదియు , జ్ఞానములలోకెల్ల నుత్తమమైనదియు నగు జ్ఞానమును మఱల చెప్పుచున్నాను . |
అనుష్టుప్. ఇదం జ్ఞానముపాశ్రిత్య మమ సాధర్మ్యమాగతాః| సర్గేऽపి నోపజాయన్తే ప్రలయే న వ్యథన్తి చ|| 14-2 |
కందము . సలలితమగు నా జ్ఞానం బలవడి మద్భావమంది యలరి రనేకుల్ ; గలుగవు పుట్టుక చావులు ప్రళయంబులనైన చ్యుతిని వడయరు వారల్ . ౨ |
ఈ జ్ఞానము నాశ్రయించి జనులు నాతో నైక్యము నొందినవారై ( నా స్వరూపమును బడసి ) సృష్టికాలమున జన్మింపరు . ప్రళయకాలమున నశింపరు ( జనన మరణ రహితులై పునరావృత్తి లేక యుందురని భావము ) . |
అనుష్టుప్. మమ యోనిర్మహద్ బ్రహ్మ తస్మిన్గర్భం దధామ్యహమ్| సమ్భవః సర్వభూతానాం తతో భవతి భారత|| 14-3 |
ఆటవెలది . అపరప్రకృతి యోని యజుని బీజము గాగ నునిచి , సృష్టి గర్భ మొనరఁ జేసి , సర్వభూత తతుల సంభవింపగఁ జేతు , మామకీనమైన మాయచేత . ౩ |
అర్జునా ! గొప్పదైన మూలప్రకృతి ( మాయ ) నాయొక్క సర్వభూతోత్పత్తి స్థానము . అద్దానియందు నేను గర్భకారణమైన చైతన్యరూపమగు బీజము నుంచుచున్నాను . |
అ. సర్వయోనిషు కౌన్తేయ ! మూర్తయః సమ్భవన్తి యాః| తాసాం బ్రహ్మ మహద్యోని రహం బీజప్రదః పితా|| 14-4 |
ఆటవెలది . అపరప్రకృతి యోని నల బ్రహ్మదేవుండు వృద్ధియౌ పరాప్రకృతి , కిరీటి ! ఈ జగమున సృష్టి బీజ ప్రదాతను , పితను నేనె భూత తతుల కెల్ల . ౪ |
అర్జునా ! ( దేవమనుష్యాది ) సమస్తజాతులందును ఏ శరీరము లుద్భవించుచున్నవో వానికి మూలప్రకృతి ( మాయ ) యే మాతృస్థానము ( తల్లి ) , నేను బీజ ముంచునట్టి తండ్రిని . |
అ. సత్త్వం రజస్తమ ఇతి గుణాః ప్రకృతిసమ్భవాః| నిబధ్నన్తి మహాబాహో ! దేహే దేహినమవ్యయమ్|| 14-5 |
తేటగీతి . సత్త్వము రజస్తమంబులు , సంభవంబు నందుచుండును ప్రకృతి మాయను , గిరీటి ! అవ్యయంబగు దేహి సుఖానుబంధ మొందు చుండును దేహంబులందు నెపుడు . ౫ |
గొప్ప భుజములుగల ఓ అర్జునా ! ప్రకృతివలనబుట్టిన సత్త్వరజస్తమోగుణములు మూడును నాశరహితుడైన ఆత్మను దేహమునందు ( లేక దేహమునకు ) బంధించివైచుచున్నవి . |
అ. తత్ర సత్త్వం నిర్మలత్వా త్ప్రకాశకమనామయమ్| సుఖసఙ్గేన బధ్నాతి జ్ఞానసఙ్గేన చానఘ|| 14-6 |
కందము. నిరుపద్రవ , నిర్మల , భా సుర సత్త్వ గుణాళి దేహి , సుఖ సంగమునన్ నిరుపమ సుజ్ఞానమునన్ దిరముగ బందీకృతుండు , దేహము నందున్ . ౬ |
పాపరహితుడవగు ఓ అర్జునా ! ఆ సత్త్వాది గణములలో సత్త్వగుణము నిర్మలమైనదగుటవలన ప్రకాశమును గలుగజేయునదియు . ఉపద్రవములేనిదియు , ( అగుచు ) ( ఇంద్రియ ) సుఖమునందలి ఆసక్తి చేతను , ( వృత్తి ) జ్ఞానమునందలి ఆసక్తి చేతను జీవుని బంధించుచున్నది . |
రజో రాగాత్మకం విద్ధి తృష్ణాసఙ్గసముద్భవమ్| తన్నిబధ్నాతి కౌన్తేయ కర్మసఙ్గేన దేహినమ్|| 14-7 |
కందము . రాగాత్మికము రజోగుణ మాగక , తృష్ణా వివృద్ధమగుచున్ , కార్యో ద్వేగమున దేహముల క ర్మాగారల దేహి కర్మ రజ్జుల నుండున్ . ౭< |
ఓ అర్జునా ! రజోగుణము దృశ్యవిషయములయెడల ప్రీతినిగలుగజేయునదియు , తృష్ణను ( కోరికను ) , ఆసక్తిని గలుగజేయునదియు ( అని ) యెఱుఁగుము . అయ్యది కర్మములందలి ఆసక్తి చేత ( కర్మ సంబంధము చేత ) ఆత్మను ( జీవుని ) లెస్సగ బంధించివేయుచున్నది . |
అ. తమస్త్వజ్ఞానజం విద్ధి మోహనం సర్వదేహినామ్| ప్రమాదాలస్యనిద్రాభి స్తన్నిబధ్నాతి భారత|| 14-8 |
కందము . తమసం బజ్ఞానజమగు , దమము ప్రమాదంబు నిద్ర తన్మయమును మో హముల బిగించును దేహిన్ , దమో గుణములివ్వి బంధన మ్మొనరింపన్ . ౮ |
ఓ అర్జునా ! తమోగుణము అజ్ఞానమువలన కలుగునదియు , సమస్త ప్రాణులకును మోహమును ( అవివేకమును ) గలుగ జేయునదియునని యెఱుఁగుము . అయ్యది మఱపు ( పరాకు ) , సోమరితనము , నిద్ర , మొదలగువానిచే జీవుని లెస్సగ బంధించివేయుచున్నది . |
అ. సత్త్వం సుఖే సఞ్జయతి రజః కర్మణి భారత ! | జ్ఞానమావృత్య తు తమః ప్రమాదే సఞ్జయత్యుత|| 14-9 |
తేటగీతి . సత్త్వగుణము సుఖంబునే సంతరించు ; నల రజోగుణ మెపుడు కర్మలనె ద్రిప్పు ; తామస గుణము కడు ప్రమాదమును గూర్చి , జ్ఞాన మెల్లనుఁ గప్పు నిశ్చయము , పార్థ ! ౯ |
ఓ అర్జునా ! సత్త్వగుణము సుఖమునందును , రజోగుణము కర్మమునందును , తమోగుణము జ్ఞానమును ( వివేకమును ) కప్పివైచి ప్రమాదము ( పొరపాటు ) నందును జీవుని చేర్చుచున్నవి ( కలుపు చున్నవి ) , ఆశ్చర్యము 1 |
అ. రజస్తమశ్చాభిభూయ సత్త్వం భవతి భారత ! | రజః సత్త్వం తమశ్చైవ తమః సత్త్వం రజస్తథా|| 14-10 |
తేటగీతి . సత్త్వము రజస్తమంబులన్ సడల నడచు ; రజము సత్త్వతమముల నీరవముఁ జేయు ; దమము సత్త్వరజముల నింధన మొనర్చుఁ ; ద్రిగుణములు పరస్పర శత్రులగుచు నుండు . ౧౦ |
ఓ అర్జునా ! సత్త్వగుణము ( బలము కలిగియుండునపుడు ) రజోగుణ తమోగుణములను అణగద్రొక్కి ప్రవర్తించును . అట్లే రజోగుణము సత్త్వగుణ తమోగుణములను - తమోగుణము సత్త్వగుణ రజోగుణములను అణగద్రొక్కి ప్రవర్తించును . |
అ. సర్వద్వారేషు దేహేऽస్మి న్ప్రకాశ ఉపజాయతే| జ్ఞానం యదా తదా విద్యా ద్వివృద్ధం సత్త్వమిత్యుత|| 14-11 |
కందము. సకలేంద్రియముల దేజము వికసిల్లి విభాసమొంది , విజ్ఞానముతో ప్రకటిత మగునప్పుడు స త్త్వ కళోన్నతిఁ గాగ నెఱుఁగ దగుఁ , గౌంతేయా ! ౧౧ |
ఎప్పుడీ శరీరమునందు శ్రోత్రాది ఇంద్రియద్వారము లన్నిటియందును ప్రకాశరూపమగు ( బుద్ధివృత్తిరూపమగు ) జ్ఞానము కలుగుచున్నదో , అప్పుడు సత్త్వగుణము బాగుగ వృద్ధినొందియున్నదని తెలిసికొనవలెను . |
అ. లోభః ప్రవృత్తిరారమ్భః కర్మణామశమః స్పృహా| రజస్యేతాని జాయన్తే వివృద్ధే భరతర్షభ ! || 14-12 |
కందము. పరధన హరణాసక్తియు , నిరత వ్యవహార కర్మ నిరతిఁ గనుటయున్ , దురిత మనము , విషయేచ్ఛయు నురవందు రజోగుణమ్ము లో కౌంతేయా ! ౧౨ |
భరతకులశ్రేష్ఠుడవగు ఓ అర్జునా ! రజోగుణ మభివృద్ధి నొందునపుడు మనుజునియందు లోభత్వము , కార్యములందు ప్రవృత్తి , ( కామ్య , నిషిద్ధ ) కర్మములను ప్రారంభించుట , మనశ్శాంతి లేకుండుట , ( లేక ఇంద్రియనిగ్రహము లేకుండుట ) ఆశ అను నివి పుట్టుచుండును . |
అ. అప్రకాశోऽప్రవృత్తిశ్చ ప్రమాదో మోహ ఏవ చ| తమస్యేతాని జాయన్తే వివృద్ధే కురునన్దన|| 14-13 |
కందము . అవివేక , మూఢ భావ మ్మవకార్యము , మంద బుద్ధి , అలసత్వము , బు ట్టువ గనుచు తమోగుణమున , వివృతములై మోహమునఁ దపింపగ జేయున్ . ౧౩ |
కురువంశీయుడవగు ఓ అర్జునా ! తమోగుణము అభివృద్ధి నొందినదగుచుండగా మనుజునియందు అవివేకము ( బుద్ధిమాంద్యము ) , సోమరితనము , అజాగ్రత , అజ్ఞానము , మూఢత్వము, ( లేక , విపరీత జ్ఞానము ) అను నివి కలుగుచున్నవి . |
అ. యదా సత్త్వే ప్రవృద్ధే తు ప్రలయం యాతి దేహభృత్| తదోత్తమవిదాం లోకా నమలాన్ప్రతిపద్యతే|| 14-14 |
తేటగీతి . సత్త్వగుణుఁ డౌచు మరణింప తత్త్వ వేత్త లొందు నిర్మల లోకమ్ము నందువాఁడు ; అల రజోగుణుల్ కర్మలం దలము కొని గ తించ , మానవుడౌచు , జనించు మఱల . ౧౪ |
ఎప్పుడైతే జీవుడు సత్త్వగుణ మభివృద్ధిని బొందినదగుచుండగా మరణించునో , అప్పు డతడు ఉత్తమజ్ఞానముగలవారియొక్క పరిశుద్ధములైన లోకములనే పొందును . |
అ. రజసి ప్రలయం గత్వా కర్మసఙ్గిషు జాయతే| తథా ప్రలీనస్తమసి మూఢయోనిషు జాయతే|| 14-15 |
తేటగీతి . తామస గుణ ప్రధానుఁడై తనువుఁ దొరగ , మూఢ యోనులలో జన్మముల మునుంగు , హేయ సూకర పశ్వాది హీన యోనిఁ బుట్టుకలుఁ గాంచి నిరతమ్ముఁ గొట్టు కొంద్రు . ౧౫ |
రజోగుణము అభివృద్ధినొందియుండగా మరణించువాడు కర్మాసక్తులగు వారియందు జన్మించుచున్నాడు . అట్లే తమోగుణ మభివృద్ధినొందియుండగా మరణించువాడు పామరుల గర్భములందు , లేక పశుపక్ష్యాది హీనజాతులందు పుట్టుచున్నాడు . |
అ. కర్మణః సుకృతస్యాహుః సాత్త్వికం నిర్మలం ఫలమ్| రజసస్తు ఫలం దుఃఖ మజ్ఞానం తమసః ఫలమ్|| 14-16 |
ఆటవెలది . సత్త్వ గుణము లిచ్చు స్వచ్ఛ జీవనమును , రాజసమ్ము దుఃఖ భాజనమ్ము , తామస గుణమిచ్చుఁ దన్మయం బజ్ఞాన మూఢభావ మాది మోహజడము . ౧౬ |
సాత్త్వికమైన కర్మమునకు ( లేక పుణ్యకార్యములకు ) సత్త్వగుణసంబంధమైన నిర్మల సుఖము ఫలమనియు , రజోగుణసంబంధమైన కర్మమునకు దుఃఖము ఫలమనియు , తమోగుణసంబంధమైన కర్మకు అజ్ఞానము ఫలమనియు ( పెద్దలు ) చెప్పుదురు . |
అ. సత్త్వాత్సఞ్జాయతే జ్ఞానం రజసో లోభ ఏవ చ| ప్రమాదమోహౌ తమసో భవతోऽజ్ఞానమేవ చ|| 14-17 |
తేటగీతి . సత్త్వమున జనియించును జ్ఞాన సంపదల , ర జో గుణమ్మున లోభ మెచ్చుగ జనించు ; తామస గుణంబులం బ్రమాదమును , మోహ మజ్ఞతలు పుట్టుచుండు , పృథా తనూజ ! ౧7 |
సత్త్వగుణమువలన జ్ఞానము , రజోగుణము వలన లోభము , తమోగుణము వలన అజాగ్రత (మఱపు ) , భ్రమ , అజ్ఞానము కలుగుచున్నవి . |
అ. ఊర్ధ్వం గచ్ఛన్తి సత్త్వస్థా మధ్యే తిష్ఠన్తి రాజసాః| జఘన్యగుణవృత్తిస్థా అధో గచ్ఛన్తి తామసాః|| 14-18 |
ఆటవెలది . సత్త్వశీలుఁ డైన స్వర్గ లోకముఁ గాంచు ; రాజసుఁడు మనుష్య బీజమందు ; తామసుండు పుట్టుఁ దన్ను తా నెఱుఁగని , హీనయోనులం దనేక గతుల . ౧౮ |
సత్త్వగుణము గలవారు ( మరణానంతరము ) ఊర్ధ్వలోకముల కేగుచున్నారు . రజోగుణము గలవారు మధ్యమమగు మనుష్యలోకమున జన్మించుచున్నారు . నీచగుణ ప్రవృత్తిగల తమోగుణయుతులు ( పాతాళాది ) అధోలోకములకు ( లేక , పశ్వాదిజన్మములకు ) జనుచున్నారు . |
అ. నాన్యం గుణేభ్యః కర్తారం యదా ద్రష్టానుపశ్యతి| గుణేభ్యశ్చ పరం వేత్తి మద్భావం సోऽధిగచ్ఛతి|| 14-19 |
తేటగీతి . గుణ వికారమ్ము ప్రకృతి లక్షణ మటంచు గుణములే కర్తలంచు బాగుగా నెఱింగి ; గుణపరంబగు తత్త్వంబు గుఱుతెఱుంగు నా మహాత్ముఁడు మద్భావ మందగలడు . ౧౯ |
ఎప్పుడు వివేకవంతుడు ( సత్త్వాది ) గుణములకంటె నితరమును కర్తగానెంచడో , మఱియు తన్ను గుణములకంటె వేఱగువానినిగ దెలిసికొనుచున్నాడో , అపు డాతడు నా స్వరూపమును ( మోక్షమును ) పొందుచున్నాడు . |
అ. గుణానేతానతీత్య త్రీన్ దేహీ దేహసముద్భవాన్| జన్మమృత్యుజరాదుఃఖై ర్విముక్తోऽమృతమశ్నుతే|| 14-20 |
తేటగీతి . త్రిగుణముల వికారముల నతిక్రమించి , త్రిగుణ సంగుఁడు కాకుండు ధీయుతుండు తనువునందుండి ముక్తుఁడై , తనరుచుండు , జన్మమృత్యు జరాదుఃఖ సరణిఁ గనఁడు . ౨0 |
జీవుడు దేహోత్పత్తికి కారణభూతములగు ఈ మూడు గుణములను దాటి ( దాటినచో ) పుట్టుక , చావు , ముసలితనము , దుఃఖములు - అనువానిచేత లెస్సగ విడువబడినవాడై , మోక్షమును ( మరణరహిత ఆత్మస్థితిని ) బొందుచున్నాడు . |
అర్జున ఉవాచ |అ. కైర్లిఙ్గైస్త్రీన్గుణానేతా నతీతో భవతి ప్రభో ! | కిమాచారః కథం చైతాం స్త్రీన్గుణానతివర్తతే|| 14-21 |
అర్జును వాక్యము . తేటగీతి . ఈ గుణాతీతు నెట్టుల నెఱుఁగ వలయు , గుణముల నతిక్రమించు నిర్గుణ గరిష్టుఁ , డా గుణాతీతు నాచార మాది సకల చిహ్నములు నాకు దయచేసి , చెప్పుమయ్య ! ౨౧ |
అర్జును డడిగెను . ప్రభువగు ఓ కృష్ణా ! ఈ మూడు గుణములను దాటినవా డెట్టి లక్షణములతో గూడియుండును ? ఎట్టి ప్రవర్తన కలిగియుండును ? మఱియు ఈ మూడు గుణములను నాత డేప్రకారము దాటివేయగల్గును ? |
శ్రీభగవానువాచ| అ. ప్రకాశం చ ప్రవృత్తిం చ మోహమేవ చ పాణ్డవ ! | న ద్వేష్టి సమ్ప్రవృత్తాని న నివృత్తాని కాఙ్క్షతి|| 14-22 అ. ఉదాసీనవదాసీనో గుణైర్యో న విచాల్యతే| గుణా వర్తన్త ఇత్యేవ యోऽవతిష్ఠతి నేఙ్గతే|| 14-23 అ. సమదుఃఖసుఖః స్వస్థః సమలోష్టాశ్మకాఞ్చనః| తుల్యప్రియాప్రియో ధీర స్తుల్యనిన్దాత్మసంస్తుతిః|| 14-24 అ. మానాపమానయోస్తుల్య స్తుల్యో మిత్రారిపక్షయోః| సర్వారమ్భపరిత్యాగీ గుణాతీతః స ఉచ్యతే|| 14-25 |
శ్రీ భగవానుల వాక్యము . కందము . త్రిగుణాత్మకమగు కర్మల తగులము ద్వేషింపఁ బోడు , తరలిన దానన్ వగవఁడు , కాంక్షింపఁడు , క ర్మ గతికిఁ జలియింపకుండు , మహితాత్ముండై . ౨౨ చంపకమాల . గుణముల తీవ్రతన్ మదిని గూర్పక సుంతఁ జలింపకుండెడున్ , గుణములె యీవికారముల గోడుఁ దగుల్కొనె నంచుఁ జిత్తమం దనయము నెంచి నిశ్చలత నందును ద్వంద్వములందు నెందునన్ మనము వికారమందక , విమత్సర చిత్తత నుండు ఫల్గుణా ! ౨౩ ఉత్పలమాల . తుల్యము దుఃఖమున్ , సుఖము , తుల్యము మన్ను సువర్ణమున్ , శిలల్ ; తుల్య మనిష్ట మిష్టములు , దుల్యము దూషణ భూషణమ్ములున్ ; తుల్యము మిత్రులన్ రిపుల , తుల్యమనం బవమాన మాన్యతన్ ; తుల్యుఁడు సర్వకర్మల విలోలుడు గాఁడు గుణోత్తరుండిటుల్ . ౨౪ |
ఓ అర్జునా ! ఎవడు తనకు సంప్రాప్తములైన సత్త్వగుణ సంబంధమగు ప్రకాశమును ( సుఖమును ) గాని , రజోగుణసంబంధమగు కార్యప్రవృత్తినిగాని , తమోగుణ సంబంధ మగు మోహమును ( నింద్రాతంద్రతలను ) గాని ద్వేషింపడో , అవి తొలగిపోయినచో వానిని అపేక్షింపడో , తటస్థునివలె ఉన్నవాడై గుణముల చేత ( గుణకార్యములగు సుఖాదులచేత ) చలింపడో , గుణములు ప్రవర్తించుచున్నవని మాత్రము తెలిసికొనియుండునో , ( ఏ పరిస్థితులయందును ) చలింపక నిశ్చలముగ నుండునో , మఱియు ఎవడు సుఖదుఃఖములందు సమభావము గలవాడును , ఆత్మయందే స్థిరముగనున్నవాడును , మట్టిగడ్డ , ఱాయి , బంగారము - వీనియందు సమబుద్ధిగలవాడును , ఇష్టానిష్టములందు సమభావము గల్గియుండువాడును , ధైర్యవంతుడును , సమస్త కార్యములందును కర్తృత్వబుద్ధిని వదలువాడును , ( లేక కామ్యకర్మల నన్నిటిని విడచువాడును , లేక సమస్త కర్మలను త్యజించి నిరంతరము బ్రహ్మనిష్ఠయందుండువాడును ) అయియుండునో అట్టివాడు గుణాతీతుడని చెప్పబడును . |
అ. మాం చ యోऽవ్యభిచారేణ భక్తియోగేన సేవతే| స గుణాన్సమతీత్యైతాన్ బ్రహ్మభూయాయ కల్పతే|| 14-26 |
చంపకమాల . నను సతతంబు భక్తిని ననన్యముగా భజియించు భక్తుఁడే గుణము లతిక్రమింపఁ గలుగున్ , సమభావ సమన్వితుండగున్ , ననుఁగన నర్హుఁ డౌ నతఁడె ; నా ప్రతిబింబ స్వరూప తేజుఁ , డ య్యనఘుఁడె , బ్రహ్మభావ మలరారి విముక్తిని గాంచు ఫల్గునా ! ౨౫ |
ఎవడు నన్నే అచంచలమైన భక్తియోగముచేత సేవించుచున్నాడో , అత డీ గుణములన్నిటిని లెస్సగా దాటివైచి బ్రహ్మముగానగుటకు ( జీవన్ముక్తుడగుట కొఱకు ) సమర్థు డగు చున్నాడు . |
అ. బ్రహ్మణో హి ప్రతిష్ఠాహ మమృతస్యావ్యయస్య చ| శాశ్వతస్య చ ధర్మస్య సుఖస్యైకాన్తికస్య చ|| 14-27 |
కందము . అమృత , మ్మవ్యయ , శాశ్వత మమల మ్మానంద రూపమగు నమర జ్యో తి , మదీయ కళాన్విత భా గముఁ గాదె , కిరీటి ! ప్రత్యగాత్మౌ నాకున్ . ౨౬ |
ఏలయనగా , నేను నాశరహితమును , నిర్వికారమును , శాశ్వతధర్మస్వరూపమును , ( దుఃఖమిశ్రితము కాని ) నిరతిశయ ( అచంచల ) ఆనందస్వరూపమును అగు బ్రహ్మమునకు ఆశ్రయమును ( అనగా బ్రహ్మముయొక్క స్వరూపమును ) అయియున్నాను . |
ఓం తత్సదితి శ్రీమద్భగవద్గీతాసూపనిషత్సు బ్రహ్మవిద్యాయాం యోగశాస్త్రే శ్రీకృష్ణార్జునసంవాదే గుణత్రయవిభాగయోగో నామ చతుర్దశోऽధ్యాయః|| 14 || |
ఓం తత్ సత్ ఇట్లు శ్రీ పూడిపెద్ది కాశీ విశ్వనాథ శాస్త్రిచే అనువదింపబడిన శ్రీ గీతామృత తరంగిణి యందలి శ్రీ గుణత్రయ. విభాగయోగ మను చతుర్దశ తరంగము సంపూర్ణము . శ్రీ కృష్ణబ్రహ్మార్పణమస్తు . |
ఇది ఉపనిషత్ప్రతిపాదితమును , బ్రహ్మవిద్యయు , యోగశాస్త్రమును , శ్రీకృష్ణార్జున సంవాదమునగు శ్రీ భగవద్గీతలందు గుణత్రయవిభాగయోగమను పదునాల్గవ అధ్యాయము సంపూర్ణము. ఓమ్ తత్ సత్. |
Monday, November 23, 2009
గుణత్రయవిభాగ యోగము
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment