శ్రద్ధాత్రయవిభాగ యోగము

శ్రీమద్భగవద్గీతా (మూల శ్లోకములు)	శ్రీ గీతామృత తరంగిణి(తెలుగు పద్యములు) శ్రీ పూడిపెద్ది కాశీవిశ్వనాథ శాస్త్రి (1948-1952)	గీతా మకరందము(తెలుగు తాత్పర్యము) శ్రీ విద్యాప్రకాశానందగిరి స్వామి, శ్రీ శుకబ్రహ్మాశ్రమము కాళహస్తి(1979)
అర్జున ఉవాచ| అనుష్టుప్ . యే శాస్త్రవిధిముత్సృజ్య యజన్తే శ్రద్ధయాన్వితాః| తేషాం నిష్ఠా తు కా కృష్ణ ! సత్త్వమాహో రజస్తమః|| 17-1	అర్జును వాక్యము . తేటగీతి . శాస్త్రము నెఱుఁగఁ జాలక , శ్రద్ధ గలిగి , ఇష్ట దేవతలను భజియించు వాని శ్రద్ధ యెట్టిదొ చెప్పుమా , సారసాక్ష ! సత్త్వము , రజంబొ , తమమొ విస్పష్టముగను . ౧	అర్జును డడిగెను . ఓ కృష్ణా ! ఎవరు శాస్త్రోక్తవిధానమును విడిచిపెట్టి శ్రద్ధతో గూడుకొని పూజాదుల నొనర్తురో వారియొక్క స్థితి సాత్త్వికమా , లేక రాజసమా , లేక తామసమా ? ఏదియై యున్నది ?
శ్రీభగవానువాచ| అనుష్టుప్ . త్రివిధా భవతి శ్రద్ధా దేహినాం సా స్వభావజా| సాత్త్వికీ రాజసీ చైవ తామసీ చేతి తాం శృణు|| 17-2	శ్రీ భగవానుల వాక్యము . తేటగీతి . త్రివిధమగు శ్రద్ధ బరగు శరీరధారు లైన వారికి నైజమై కానుపించు , సత్త్వము , రజమ్ము , తమ మన , సవ్యసాచి ! వినుము త్రివిధము లుగ్గడింతును , కిరీటి ! ౨	శ్రీ భగవంతుడు చెప్పెను . ప్రాణులయొక్క స్వభావముచే ( పూర్వజన్మ సంస్కారముచే ) గలిగిన ఆ శ్రద్ధ సాత్త్వికమనియు , రాజసమనియు , తామసమనియు మూడు విధములుగా నగుచున్నది . దానిని గూర్చి వినుము .
అ. సత్త్వానురూపా సర్వస్య శ్రద్ధా భవతి భారత| శ్రద్ధామయోऽయం పురుషో యో యచ్ఛ్రద్ధః స ఏవ సః|| 17-3	తేటగీతి . ఎవనికెట్టి హృదంతరం బెసగుచున్న దట్టి శ్రద్ధయె వానికి బుట్టుచుండు ; నరుఁడు శ్రద్ధామయుండయి బరగుచుండు నెట్టి శ్రద్ధాన్వితున కట్టి వృత్తి యెసగు . ౩	ఓ అర్జునా ! సమస్త జీవులకును వారి వారి ( పూర్వజన్మ సంస్కారముతో గూడిన ) యంతఃకరణము ననుసరించి శ్రద్ధ ( గుణము , సంస్కారము ) కలుగుచున్నది . ఈ జీవుడు శ్రద్ధయే స్వరూపముగ కలిగియున్నాడు . ఎవడెట్టి శ్రద్ధ గలిగియుండునో అత డట్టి శ్రద్ధయే యగుచున్నాడు . ( అట్టి శ్రద్ధనే గ్రహించును ) ; తద్రూపుడే అయి యుండునని భావము .
అ. యజన్తే సాత్త్వికా దేవాన్ యక్షరక్షాంసి రాజసాః| ప్రేతాన్భూతగణాంశ్చాన్యే యజన్తే తామసా జనాః|| 17-4	తేటగీతి . సాత్త్వికులు దేవతల పూజ సలుపుచుంద్రు ; రాజసులు యక్ష రాక్షసులను భజింత్రు ; తామస గుణప్రధానులు దయ్యములను , ప్రేత గణముల బూజింత్రు ప్రీతి తోడ . ౪	సత్త్వగుణముగలవారు దేవతలను , రజోగుణము గలవారు యక్షులను , రాక్షసులను , తమోగుణముగలవారు భూతప్రేతగణములను పూజించుచున్నారు .
అ. అశాస్త్రవిహితం ఘోరం తప్యన్తే యే తపో జనాః| దమ్భాహంకారసంయుక్తాః కామరాగబలాన్వితాః|| 17-5 అ. కర్షయన్తః శరీరస్థం భూతగ్రామమచేతసః| మాం చైవాన్తఃశరీరస్థం తాన్విద్ధ్యాసురనిశ్చయాన్|| 17-6	ఉత్పలమాల . కామితముల్ గనంగ నధికమ్మగు కాంక్ష వివేక హీనులై నీమములన్ శరీరముల నిర్దయతన్ గృశియింపఁ జేసి , కు గ్రామపిశాచ దేవతలకై పశుమారణ మాచరించు నీ తామస మూఢ మానవులు , తథ్యము , రక్కసులం చెఱుంగుమా ! ౫ ఆటవెలది. పశుల సంహరించు పాపాత్ము లౌ వారు , ప్రాణి పీడ పాప ఫలమె గాక , లోగలట్టి యీశ్వరున్ ననుగూడ హిం సించుచున్న వారటం చెరుంగు . ౬	ఏ జనులు శరీరమందుననున్నట్టి పంచభూతసముదాయమును లేక ఇంద్రియసమూహమును( ఉపవాసాదులచే ) శుష్కింపజేయువారును , శరీరమం దంతర్యామిగనున్న నన్నును కష్టపెట్టువారును , దంభాహంకారములతో గూడినవారును , కామము , రాగము , ( ఆసక్తి ) , పశుబలము కలవారును ( లేక కామబలము , రాగబలము గలవారును ) అవివేకులును అయి శాస్త్రమునందు విధింపబడనిదియు , తమకును ఇతరులకునుగూడ బాధాకరమైనదియునగు తపస్సును జేయుచున్నారో , అట్టివారిని అసుర స్వభావము గలవారినిగ తెలిసికొనుము .
అ. ఆహారస్త్వపి సర్వస్య త్రివిధో భవతి ప్రియః| యజ్ఞస్తపస్తథా దానం తేషాం భేదమిమం శృణు|| 17-7	కందము. దానము, తపస్సు, యజ్ఞము ప్రాణులకున్ ద్రివిధ ముద్భవం బగు భేదం బౌ ; నాహారం బట్టులె న్యూనాధికములనుఁ దెలియనొప్పగు బార్థా ! ౭	ఆహారముకూడ సర్వులకును ( సత్త్వాది గుణములనుబట్టి ) మూడు విధములుగ ఇష్టమగుచున్నది . అలాగుననే యజ్ఞము , తపస్సు , దానముకూడ జనులకు మూడువిధములుగ ప్రియమై యుండుచున్నది . ఆ యాహారాదుల ఈ భేదమునుగూర్చి ( చెప్పెదను ) వినుము .
అ. ఆయుఃసత్త్వబలారోగ్య సుఖప్రీతివివర్ధనాః| రస్యాః స్నిగ్ధాః స్థిరా హృద్యా ఆహారాః సాత్త్వికప్రియాః|| 17-8	కందము. ఆరోగ్యాయుర , బలముల్ దోరంబై సుఖదముల్ , మధుర , రుచిర , రస స్ఫారిత సుస్నిగ్ధపు నా హారము లే ప్రీతిఁ గుడుతు , రాసత్త్వ గుణుల్ . ౮	ఆయుస్సును , మనోబలమును , దేహబలమును , ఆరోగ్యమును , సౌఖ్యమును , ప్రీతిని బాగుగ వృద్ధినొందించునవియు , రసము గలవియు , చమురుగలవియు , దేహమందు చాలకాలముండునవియు , మనోహరములైనవియునగు ఆహారములు సత్త్వగుణముగలవారికి ఇష్టములై యుండును .
అ.కట్వమ్లలవణాత్యుష్ణ తీక్ష్ణరూక్షవిదాహినః| ఆహారా రాజసస్యేష్టా దుఃఖశోకామయప్రదాః|| 17-9	కందము . కారమ్ము , లుప్పు , పులుసులు తోరంబై శోక రోగ దురితము లౌ , నా హారమ్ములె గారవమగు , నా రాజస గుణులు గుడువఁగా ననిశమ్మున్ . ౯	చేదుగాను , పులుపుగాను , ఉప్పగాను , మిక్కిలి వేడిగాను , కారముగాను , చమురులేనివిగాను , మిగుల దాహము గలుగజేయునవిగాను ఉండునవియు , ( శరీరమునకు ) దుఃఖమును , ( మనస్సునకు ) వ్యాకులత్వమును గలుగజేయునవియునగు ఆహారపదార్థములు రజోగుణముగలవానికి ఇష్టములై యుండును .
అ. యాతయామం గతరసం పూతి పర్యుషితం చ యత్| ఉచ్ఛిష్టమపి చామేధ్యం భోజనం తామసప్రియమ్|| 17-10	కందము. రస హీన , మపక్వములును , నిశలందున నిల్వయుండి , నీచపు దుర్గం ధ సమన్విత , యుచ్ఛిష్టపు నశనము లే గుడువఁ దామసాహ్లాదములౌ . ౧౦	వండిన పిమ్మట ఒక జాము దాటినదియు ( లేక బాగుగ ఉడకనిదియు ) , సారము నశించినదియు , దుర్ఘంధము గలదియు , పాచిపోయినదియు , ( వండిన పిదప ఒక రాత్రి గడచినదియు ) , ఒకరు తినగా మిగిలినది ( ఎంగిలి చేసినది ) యు , అశుద్ధముగా నున్నదియు ( భగవంతునకు నివేదింపబడనిదియు ) అగు ఆహారము తమోగుణము గలవారి కిష్టమైనది యగును .
అ. అఫలాఙ్క్షిభిర్యజ్ఞో విధిదృష్టో య ఇజ్యతే| యష్టవ్యమేవేతి మనః సమాధాయ స సాత్త్వికః|| 17-11	కందము . ఫల రహిత యజ్ఞకర్మం బుల నిండు మనమ్ముతోడ , బుష్కలరీతిన్ జలిపినవె , సాత్త్విక ప్రద విలస ద్యజ్ఞము లటంచు విదితమ్ములగున్ . ౧౧	' ఇది చేదగినదియే ' యని మనస్సును సమాధానపఱచి శాస్త్రసమ్మతమగు ఏ యజ్ఞము ఫలాపేక్ష లేనివారిచేత చేయబడుచున్నదో అది సాత్త్వక యజ్ఞ మనబడును.
అ. అభిసన్ధాయ తు ఫలం దమ్భార్థమపి చైవ యత్| ఇజ్యతే భరతశ్రేష్ఠ ! తం యజ్ఞం విద్ధి రాజసమ్|| 17-12	అడియాస దవిలి , ఫలముల్ గుడువఁగ దంబార్థ మెపుడుఁ గోలాహల సం దడినిన్ నెఱపెడు కర్మలు నుడువఁగ నగు , రాజస మ్మనుచుఁ గౌంతేయా ! ౧౨	భరతవంశశ్రేష్ఠుడవగు ఓ అర్జునా ! ఫలమును గోరియు , డంబము కొఱకును గావింపబడు యజ్ఞమును రాజసమైన దానినిగా నీవు తెలిసికొనుము .
అ. విధిహీనమసృష్టాన్నం మన్త్రహీనమదక్షిణమ్| శ్రద్ధావిరహితం యజ్ఞం తామసం పరిచక్షతే|| 17-13	కందము . విధి హీన , మసృష్టాన్నము , విధి రహితము , మంత్రహీన వితరణ హీన గ్రధిత శ్రద్ధా రహిత మ్మధమాధమ యజ్ఞ నిరతి , యది తామసమౌ . ౧౩	విధ్యుక్తము కానిదియు , అన్నదానము లేనిదియు , మంత్ర రహితమైనదియు , దక్షిణ లేనిదియు , శ్రద్ధ బొత్తిగ లేనిదియునగు యజ్ఞము తామసయజ్ఞమని చెప్పబడును .
అ. దేవద్విజగురుప్రాజ్ఞ పూజనం శౌచమార్జవమ్| బ్రహ్మచర్యమహింసా చ శారీరం తప ఉచ్యతే|| 17-14	కందము . దేవ , ద్విజ , గురు , బుధ , సం భావనమున్ , బ్రహ్మచర్య , మకుటిలము , నహిం సావ్రత నిరతి , శుచిత్వం బీ విధులు శరీర తపము లెన్నగఁ బార్థా ! ౧౪	దేవతలను , బ్రహ్మనిష్ఠులను , గురువులను , జ్ఞానులను ( మహాత్ములను బ్రహ్మజ్ఞానముగలపెద్దలను ) పూజించుట , బాహ్యాభ్యంతరశుద్ధి గలిగియుండుట , ఋజుత్వముతో గూడియుండుట ( కుటిలత్వము లేకుండుట , మనోవాక్కాయములతో ఏకరీతిగ వర్తించుట ) , బ్రహ్మచర్యవ్రతమును పాలించుట , ఏప్రాణిని హింసింపకుండుట , శారీరక ( శరీర సంబంధమైన ) తపస్సని చెప్పబడుచున్నది .
అ. అనుద్వేగకరం వాక్యం సత్యం ప్రియహితం చ యత్| స్వాధ్యాయాభ్యసనం చైవ వాఙ్మయం తప ఉచ్యతే|| 17-15	కందము . పరుషముల నాడకుండుట , నిరతము సత్యవ్రతంబు , నిగమముల నిరం తర పఠనము , హిత వచనము లరయగ వాగ్రూప తపము లందురు పార్థా ! ౧౫	ఇతరుల మనస్సునకు బాధగలిగింపనిదియు , సత్యమైనదియు , ప్రియమైనదియు , మేలు గలిగించునదియునగు వాక్యమును , వేదాదులయొక్క అధ్యయనమును అభ్యసించుట, ( వేదము , ఉపనిషత్తులు , భగవద్గీత , భారత భాగవత రామాయణాదులు మున్నగువానిని అధ్యయనము చేయుట , ప్రణవాది మంత్రములను జపించుట ) వాచిక తపస్సని చెప్పబడుచున్నది .
అ. మనః ప్రసాదః సౌమ్యత్వం మౌనమాత్మవినిగ్రహః| భావసంశుద్ధిరిత్యేత త్తపో మానసముచ్యతే|| 17-16	కందము . మౌనము , జితేంద్రియత్వము , సూనసదృశ మృదుల భావ శుద్ధ మనమ్మున్ , మానసిక తపము లందురు , మానస వాక్కాయ త్రివిధ మహిత తపములౌ . ౧౬	మనస్సును నిర్మలముగా నుంచుట ( కలత నొందనీయక స్వచ్ఛముగా నుంచుట ) , ముఖప్రసన్నత్వము ( క్రూరభావము లేకుండుట ) , పరమాత్మను గూర్చిన మననము ( దైవధ్యానము ) గలిగియుండుట { లేక , దృశ్యసంకల్పము లెవ్వియు లేక ఆత్మయందే స్థితిగలిగియుండుట అను ( వాఙ్మౌనసహిత ) మనోమౌనము } , మనస్సును బాగుగ నిగ్రహించుట , పరిశుద్ధమగు భావము గలిగియుండుట ( మోసము మున్నగునవి లేకుండుట ) అను నివి మానసిక తపస్సని చెప్పబడుచున్నది .
అ. శ్రద్ధయా పరయా తప్తం తపస్తత్త్రివిధం నరైః| అఫలాకాఙ్క్షిభిర్యుక్తైః సాత్త్వికం పరిచక్షతే|| 17-17	తేటగీతి . త్రివిధ తపములు శ్రద్ధతో దివురుచుండు , నింద్రియ వినిగ్రహంబున నెసగి యెవఁడు ఫల రహిత నిష్ఠతో తపం బాచరించు నట్టి తపమును సాత్త్విక మందు రయ్య ! ౧౭	ఫలాపేక్ష లేనివారును , నిశ్చలచిత్తులును , ( లేక , దైవభావనాయుక్తులును ) అగు మనుజులచే అధికమగు శ్రద్ధతో ఆచరింపబడినట్టి ఆ ( పైన దెలిపిన శారీరక , వాచిక , మానసికములను ) మూడు విధములైన తపస్సును సాత్త్వికమని ( సాత్త్వికతపస్సని ) ( పెద్దలు ) చెప్పుదురు .
అ. సత్కారమానపూజార్థం తపో దమ్భేన చైవ యత్| క్రియతే తదిహ ప్రోక్తం రాజసం చలమధ్రువమ్|| 17-18	కందము . పరులను నాడంబరమగు తెరఁజునఁ బూజించి , యాతిథేయం బిడ , న స్థిర మదృఢ మగును , కిరీటీ ! అరయగ రాజస తపంబు లందురు వానిన్ . ౧౮	ఇతరులచే తాను సత్కరింపబడవలెనని , గౌరవింపబడవలెనని , పూజింపబడవలెనని డంబముతో మాత్రమే జేయబడు తపస్సు అస్థిరమై , అనిశ్చితమైనట్టి ఫలము గలదై ( లేక చపలమైనట్టి రూపముగలదై ) ఈ ప్రపంచమున రాజస తపస్సు అని చెప్పబడినది .
అ. మూఢగ్రాహేణాత్మనో య త్పీడయా క్రియతే తపః| పరస్యోత్సాదనార్థం వా తత్తామసముదాహృతమ్|| 17-19	తేటగీతి . మూఢ మానస నిశ్చయమ్మున స్వకీయ పీడను సహించి , పరులకు కీడు సేయఁ దలచి , యొనరించు , తామస ప్ర ధానము లటంచుఁ బలుకంగ నౌను , పార్థ ! ౧౯	మూర్ఖపు పట్టుదలతో తన శరీరమును ( శుష్కోపవాసాదులచే ) బాధించుకొనుటద్వారాగాని , లేక ఇతరులను నాశనము చేయవలెనను ఉద్దేశ్యముతో గాని చేయబడు తపస్సు తామసిక తపస్సని చెప్పబడినది .
అ. దాతవ్యమితి యద్దానం దీయతేऽనుపకారిణే| దేశే కాలే చ పాత్రే చ తద్దానం సాత్త్వికం స్మృతమ్|| 17-20	తేటగీతి . దానములు కూడ త్రివిధమ్ముఁ దనరుచుండు , దేశకాల పాత్రమ్ములఁ దెలిసి , యనుప కార భావమ్మునన్ జేయఁగలుగు దాన తతులు సాత్త్వికమని యెన్నఁ దగును , పార్థ ! ౨౦	ఈయవలసినదేయను నిశ్చయముతో ఏదానము పుణ్యప్రదేశమందును , యోగ్యుడగువానికి మఱియు ప్రత్యుపకారముచేయ శక్తి లేని వానికొఱకు ఈయబడుచున్నదో అది సాత్త్వికదానమని చెప్పబడుచున్నది .
అ. యత్తు ప్రత్యుపకారార్థం ఫలముద్దిశ్య వా పునః| దీయతే చ పరిక్లిష్టం తద్దానం రాజసం స్మృతమ్|| 17-21	ఆటవెలది . ఇచ్చి పుచ్చుకొనఁగ నెంచియో , వెఱచియో , తిరిగి ప్రత్యుపకృతి నఱయు కొఱకొ , లౌకికమున నెఱపు లంచపు దానముల్ రాజసములు , పాండు రాజ తనయ ! ౨౧	ప్రత్యుపకారముకొఱకుగాని , లేక ఫలము నుద్దేశించిగాని , లేక మనఃక్లేశముతో ( అతికష్టముతో ) గాని ఈయబడు దానము రాజసదానమని చెప్పబడుచున్నది .
అ.అదేశకాలే యద్దాన మపాత్రేభ్యశ్చ దీయతే| అసత్కృతమవజ్ఞాతం తత్తామసముదాహృతమ్|| 17-22	తేటగీతి . దేశకాల పాత్రమ్ములఁ దెలియకుండ , మూర్ఖుల క యోగ్యులకు దుష్టబుద్ధులకును , నింద్యమౌ రీతి దానముల్ నెఱపు టెన్నఁ , దామస ప్రధానములు పృథాతనూజ ! ౨౨	దానమునకు తగని ( అపవిత్రములగు ) దేశకాలములందును , పాత్రులు ( అర్హులు ) కానివానికొఱకును , సత్కారశూన్యముగను , అమర్యాదతోను ఈయబడిన దానము తామస దానమని చెప్పబడుచున్నది .
అ. ఓంతత్సదితి నిర్దేశో బ్రహ్మణస్త్రివిధః స్మృతః| బ్రాహ్మణాస్తేన వేదాశ్చ యజ్ఞాశ్చ విహితాః పురా|| 17-23	కందము . ఓమ్మని , త త్తని , స త్తని , బమ్మనుఁ బిలిచెదరు బుధులు బహు విధముల ; వే దమ్ముల , బ్రాహ్మణముల , య జ్ఞమ్ముల , త్రివిధముల నుడువ నగును , కిరీటీ ! ౨౩	పరబ్రహ్మమునకు ' ఓమ్ ' అనియు , ' తత్ ' అనియు , ' సత్ ' అనియు మూడువిధములగు పేర్లు చెప్పబడినవి . ఈ నామత్రయమువలననే ( దాని యుచ్ఛారణచేతనే ) పూర్వము బ్రాహ్మణులు ( బ్రహ్మజ్ఞానులు ) , వేదములు, యజ్ఞములు, నిర్మింపబడినవి .
అ. తస్మాదోమిత్యుదాహృత్య యజ్ఞదానతపఃక్రియాః| ప్రవర్తన్తే విధానోక్తాః సతతం బ్రహ్మవాదినామ్|| 17-24	తేటగీతి . దాన , తపముల , యజ్ఞ విధానమందు , ఓమ్మటంచు వచించెదరో , కిరీటి ! సర్వ యజ్ఞ తపః క్రియా సరణి యందుఁ , దొలుత తచ్ఛబ్దమును ముముక్షులు వచింత్రు . ౨౪	అందువలన , వేదములను బాగుగ నెఱిఁగినవారియొక్క శాస్త్రోక్తములగు యజ్ఞ దాన తపః క్రియలన్నియు ఎల్లప్పుడును ' ఓమ్ ' అని చెప్పిన పిమ్మటనే అనుష్ఠింపబడుచున్నవి .
అ. తదిత్యనభిసన్ధాయ ఫలం యజ్ఞతపఃక్రియాః| దానక్రియాశ్చ వివిధాః క్రియన్తే మోక్షకాఙ్క్షిభిః|| 17-25	తేటగీతి . అభిలషించిన కార్య ఫలాప్తి యందు , దిష్ట శీలుఁడు సాధు వై తోచినపుడు , ప్రీతి శుభకార్యముల నాచరించి నపుడ దెల్ల సచ్ఛబ్దమును వచియింత్రు బుధులు . ౨౫	అట్లే ' తత్ ' అను పదమును ఉచ్చరించియే ముముక్షువులు ఫలాపేక్షలేక పలువిధములైన యజ్ఞ , దాన , తపః కర్మలను చేయుచున్నారు .
అ. సద్భావే సాధుభావే చ సదిత్యేతత్ప్రయుజ్యతే| ప్రశస్తే కర్మణి తథా సచ్ఛబ్దః పార్థ యుజ్యతే|| 17-26 అ. యజ్ఞే తపసి దానే చ స్థితిః సదితి చోచ్యతే| కర్మ చైవ తదర్థీయం సదిత్యేవాభిధీయతే|| 17-27	తేటగీతి . తపములను , యజ్ఞముల , దానతతుల యందు , నునికి వచియించు నప్పుడు నుడువుచుంద్రు , స త్తను పదంబుఁ బండితుల్ , సవ్యసాచి ! సర్వసత్కార్యములను , సచ్ఛబ్ద నియతి . ౨౬	ఓ అర్జునా ! ' కలదు ' అనెడి అర్థమందును, ' మంచిది ' అనెడి అర్థమందును ' సత్ ' అను పరబ్రహ్మ నామము ప్రయోగింపబడుచున్నది . అట్లే ఉత్తమమైన కర్మమునందును ఆ ' సత్ ' అను పదము వాడబడుచున్నది . యజ్ఞమునందును , తపస్సునందును , దానమునందుగల నిష్ఠ ( ఉనికి ) కూడ ' సత్ ' అని చెప్పబడుచున్నది .
అ. అశ్రద్ధయా హుతం దత్తం తపస్తప్తం కృతం చ యత్| అసదిత్యుచ్యతే పార్థ ! న చ తత్ప్రేత్య నో ఇహ|| 17-28	తేటగీతి . శ్రద్ధ లేనట్టి దాన , యజ్ఞ , తప , హుతము లన్నియును నిష్ఫలంబులై యసదులగుచు , నిహపరంబుల రెంటిని నెందుఁగనక వ్యర్థము లనర్థములగు , పార్థ ! నిజము . ౨౭	ఓ అర్జునా  ! అశ్రద్ధతో చేయబడిన హోమముగాని , దానముగాని , తపస్సుగాని , ఇతర కర్మలుగాని ' అసత్తని ' చెప్పబడును . అవి ఇహలోకఫలమును ( సుఖమును ) గాని , పరలోక ఫలమును ( సుఖమును ) గాని కలుగజేయవు .
ఓం తత్సదితి శ్రీమద్భగవద్గీతాసూపనిషత్సు బ్రహ్మవిద్యాయాం యోగశాస్త్రే శ్రీకృష్ణార్జునసంవాదే శ్రద్ధాత్రయవిభాగయోగో నామ సప్తదశోऽధ్యాయః|| 17 ||	ఓం తత్ సత్ ఇట్లు శ్రీ పూడిపెద్ది కాశీ విశ్వనాథశాస్త్రిచే అనువదింపఁ బడిన శ్రీ గీతామృత తరంగిణి యందలి శ్రీ శద్ధాత్రయ విభాగ యోగమను సప్తాదశ తరంగము సంపూర్ణం . శ్రీ కృష్ణ బ్రహ్మార్పణమస్తు .	ఇది ఉపనిషత్ప్రతిపాదితమును , బ్రహ్మవిద్యయు , యోగశాస్త్రమును , శ్రీకృష్ణార్జున సంవాదమునగు శ్రద్ధాత్రయవిభాగ యోగమను పదునేడవ అధ్యాయము . ఓమ్ తత్ సత్ .