రాజవిద్యా రాజగుహ్య యోగము

శ్రీమద్భగవద్గీతా (మూల శ్లోకములు)	శ్రీ గీతామృత తరంగిణి(తెలుగు పద్యములు) శ్రీ పూడిపెద్ది కాశీవిశ్వనాథ శాస్త్రి (1948-1952)	గీతా మకరందము(తెలుగు తాత్పర్యము) శ్రీ విద్యాప్రకాశానందగిరి స్వామి, శ్రీ శుకబ్రహ్మాశ్రమము కాళహస్తి(1979)
శ్రీభగవానువాచ| అనుష్టుప్. ఇదం తు తే గుహ్యతమం ప్రవక్ష్యామ్యనసూయవే| జ్ఞానం విజ్ఞానసహితం యజ్జ్ఞాత్వా మోక్ష్యసేऽశుభాత్|| 9-1	శ్రీ భగవానుల వాక్యము. కందము. పరమ రహస్య మ్మిది యెరిగింతును నీకు , పార్థ ! యిది తెలిసినచో, పరిపూర్ణ శుభములందుచుఁ , దిరిగిక జన్మంబు లేని తెన్ను గనఁగనౌ . ౧	శ్రీ భగవంతుడు చెప్పెను. ( ఓ అర్జునా ! ) దేనిని తెలిసికొనినచో అశుభ రూపమగు ఈ సంసారబంధమునుండి నీవు విడివడుదువో అట్టి అతిరహస్యమైన , అనుభవజ్ఞానసహితమైన ఈ బ్రహ్మజ్ఞానమును అసూయలేనివాడవగు నీకు లెస్సగా జెప్పుచున్నాను ( వినుము ) .
అనుష్టుప్. రాజవిద్యా రాజగుహ్యం పవిత్రమిదముత్తమమ్| ప్రత్యక్షావగమం ధర్మ్యం సుసుఖం కర్తుమవ్యయమ్|| 9-2	తేటగీతి. అనుసరింపఁగ సులభమైనను రహస్య రాజమియ్యది ; విద్యల రాజమౌచు , నవ్యయంబును , విహిత ధర్మార్థదమ్ముఁ గాంచ నగును , ముంజేతి కంకణము భంగి . ౨	ఈ బ్రహ్మజ్ఞానము విద్యలలోకెల్ల శ్రేష్ఠమైనదియు , రహస్యములలోకెల్ల అతిరహస్యమైనదియు , ధర్మయుక్తమైనదియు , ప్రత్యక్షముగ తెలియదగినదియు , అనుష్ఠించుటకు మిగుల సులభమైనదియు , నాశరహితమైనదియు అయియున్నది .
అ. అశ్రద్దధానాః పురుషా ధర్మస్యాస్య పరన్తప| అప్రాప్య మాం నివర్తన్తే మృత్యుసంసారవర్త్మని|| 9-3	తేటగీతి. ఇట్టి విజ్ఞాననమును మూఢుఁ డెఱుగ లేక , నన్నుఁ గన నేఱఁ డెన్ని జన్మములనైనఁ ; గుమ్మరావమ్ము సారెపై దిమ్మఁ దిరిగి , చచ్చి పుట్టును , చర్విత చర్వణముగ . ౩	ఓ అర్జునా ! ఈ ( ఆత్మజ్ఞానమను ) ధర్మమునందు శ్రద్ధలేనట్టి మనుజులు నన్ను పొందనివారై మృత్యురూపమైన సంసారమార్గమునందే మఱలుచున్నారు ( తిరుగు చున్నారు లేక నిక్కముగ వర్తించుచున్నారు ) .
అ. మయా తతమిదం సర్వం జగదవ్యక్తమూర్తినా| మత్స్థాని సర్వభూతాని న చాహం తేష్వవస్థితః|| 9-4	చంపకమాల. సకల చరాచరంబులఁ బ్రసారితమై , నిబిడీకృతంబు మా మకమగు సత్త్వమంచెఱుఁగుమా ! సకలంబును నా స్వరూపమే , ప్రకృతి వశంబు నాకగు పరంతప ! నేను రవంతయేని దా నికి వశమై మెలంగ , నిది నిక్కము, నీవు గ్రహింప జెప్పితిన్. ౪	ఈ సమస్త ప్రపంచము అవ్యక్త రూపుడనగు నాచే వ్యాపింపబడి యున్నది . సమస్త ప్రాణికోట్లు నాయందున్నవి . నేను వానియందుండుట లేదు . ( నాకవి ఆధారములు కావు . )
అ. న చ మత్స్థాని భూతాని పశ్య మే యోగమైశ్వరమ్| భూతభృన్న చ భూతస్థో మమాత్మా భూతభావనః|| 9-5	కందము. నా దివ్య సత్త్వ సంపద లాధారముఁ గాదు , మఱియు నాధేయముగా లేదీ భూతచయము లా పాదించెడు కితవ భావ బలిమియె సుమ్మా ! ౫	ప్రాణికోట్లు నాయందుండునవియు కావు . ఈశ్వర సంబంధమగు నా యీ యోగమహిమను జూడుము . నా యాత్మ ( స్వరూపము ) ప్రాణికోట్ల నుత్పన్నమొనర్చునదియు , భరించునదియు నైనను ఆ ప్రాణులయం దుండుట లేదు . ( వాని నాధారముగ జేసికొని యుండునది కాదు ) .
అ. యథాకాశస్థితో నిత్యం వాయుః సర్వత్రగో మహాన్| తథా సర్వాణి భూతాని మత్స్థానీత్యుపధారయ|| 9-6 అ. సర్వభూతాని కౌన్తేయ ప్రకృతిం యాన్తి మామికామ్| కల్పక్షయే పునస్తాని కల్పాదౌ విసృజామ్యహమ్|| 9-7	|ఉత్పలమాల. వ్యోమమునందు గాలి యెటులుండి దిగంతము లెల్ల నిండునో , యేమియు నంటకుండు నటు , లీమహి నేను ధరింతు సృష్టినిన్ , బ్రామి , నశింపఁ జేసి , మఱలన్ సృజియింతు , ననారతంబు ; క ల్పామిత సంఖ్య నిట్టు లనయంబునుఁ జర్విత చర్వణమ్ము గా. ౬	ఏ ప్రకారముగ అంతటను సంచరించునదియు , గొప్పదియు నగువాయు వెల్లప్పుడును ఆకాశమునందున్నదో , ఆ ప్రకారమే సమస్త ప్రాణికోట్లున్ను నాయందున్నవని తెలిసికొనుము . అర్జునా ! సమస్త ప్రాణికోట్లు ప్రళయకాలమున నాప్రకృతిని ( మాయను ) జేరి అందు అణగియుండును . తిరిగి సృష్టికాలమున వానిని నేను సృజించుచుందును .
అ. ప్రకృతిం స్వామవష్టభ్య విసృజామి పునః పునః| భూతగ్రామమిమం కృత్స్న మవశం ప్రకృతేర్వశాత్|| 9-8	కందము. ప్రకృతికి వశమై , భూత ప్రకరంబులు జననమంది , లయ మొందెడు ; మా మక మాయా ప్రకృతి బలం బకలంకము ; భూత తతి తదాధీనమ్మౌ. ౭	ప్రకృతికి ( మాయకు లేక స్వకీయకర్మకు ) అధీనమై యుండుటవలన అస్వతంత్రమైనట్టి ఈ సమస్త ప్రాణిసముదాయమును నేను స్వకీయప్రకృతిని అవలంబించి మఱల మఱల సృష్టించుచున్నాను .
అ. న చ మాం తాని కర్మాణి నిబధ్నన్తి ధనఞ్జయ| ఉదాసీనవదాసీన మసక్తం తేషు కర్మసు|| 9-9	కందము. ఈ మూడు కర్మలం దెటు నేమాత్రము నాకు స్పృహ జనింపక నుందున్ ; ఈ మాయ కర్మ లెవ్వియుఁ జే ముట్టఁగ లేవు దరినిఁ జేరి కిరీటీ ! ౮	ఓ అర్జునా ! ( ఆ ప్రకారము జీవులను సృష్టించిన వాడనైనను ) ఆ సృష్ట్యాది కర్మలయందు తగులుకొననివాడనై సాక్షీభూతుడుగ నుండునట్టి నన్ను ఆ కర్మలెవ్వియు బంధింప నేరవు .
అ. మయాధ్యక్షేణ ప్రకృతిః సూయతే సచరాచరమ్| హేతునానేన కౌన్తేయ ! జగద్విపరివర్తతే|| 9-10	తేటగీతి. నిర్వికారుడనయ్యు , నా సర్వసాక్షి తత్త్వమే హేతువై జగద్వలయ మెల్ల మోహితంబయి యజ్ఞానమున మునుంగు , ప్రకృతి వశమౌచు నిట్లు నిరంతరంబు . ౯	ఓ అర్జునా ! అధ్యక్షుడనై ( సాక్షిమాత్రుడనై ) యున్న నాచేత ప్రకృతి చరాచర ప్రపంచము నంతను సృజించుచున్నది . ఈకారణముచేతనే జగత్తు ప్రవర్తించుచున్నది .
అ. అవజానన్తి మాం మూఢా మానుషీం తనుమాశ్రితమ్| పరం భావమజానన్తో మమ భూతమహేశ్వరమ్|| 9-11	కందము. నా దివ్య తత్త్వ మెఱుఁగఁగ రా , దీమూఢాళి కింత ప్రల్లదులై , యా పాదింత్రు నాకుఁ దనువుల్ , వాదించుచు , బుద్ధి జాడ్య వశవర్తనులై . ౧౦	నాయొక్క పరమతత్త్వమునుఎఱుగని అవివేకులు సర్వభూత మహేశ్వరుడను , ( లోకసంరక్షణార్థము ) మనుష్యదేహమును ఆశ్రయించినవాడనునగు నన్ను అవమానించుచున్నారు ( అలక్ష్యము చేయుచున్నారు ) .
అ. మోఘాశా మోఘకర్మాణో మోఘజ్ఞానా విచేతసః| రాక్షసీమాసురీం చైవ ప్రకృతిం మోహినీం శ్రితాః|| 9-12	తేటగీతి. దైవ సంబంధమైన స్వభావ మంది , నాశరహితుని భూతాధి నాథు నన్నుఁ , జిత్త మేకాగ్రముగను భజింత్రు సతము , నా మపాత్ములె ప్రియతము లవుదు రయ్య ! ౧౧	( అట్టివారు ) వ్యర్థములైన ఆశలుగలవారును , వ్యర్థములైన కర్మలు గలవారును , వ్యర్థమైన జ్ఞానముగలవారును , బుద్ధిహీనులును ( అగుచు ) రాక్షస సంబంధమైనదియు , అసురసంబంధమైనదియునగు స్వభావమునే ఆశ్రయించుచున్నారు .
అ. మహాత్మానస్తు మాం పార్థ ! దైవీం ప్రకృతిమాశ్రితాః| భజన్త్యనన్యమనసో జ్ఞాత్వా భూతాదిమవ్యయమ్|| 9-13 అ. సతతం కీర్తయన్తో మాం యతన్తశ్చ దృఢవ్రతాః| నమస్యన్తశ్చ మాం భక్త్యా నిత్యయుక్తా ఉపాసతే|| 9-14	చంపకమాల. నిరతముఁ గీర్తనల్ సలిపి , నృత్య మొనర్చి , మృదంగ తాళ సం భరితలయల్ సెలంగ , నియమాది యుపాసనలన్ దరించి , కొం దఱు భజియింతు రెప్పుడు నితః పరమెందు గనంగలేక ; న న్నరసి ముదంబుఁ గాంతురు మనమ్మున , భక్తి ప్రభావ యుక్తులై . ౧౨	ఓ అర్జునా ! మహాత్ములైతే దైవీప్రకృతిని ( దేవసంబంధమైన స్వభావమును ) ఆశ్రయించినవారలై , నన్ను సమస్తప్రాణులకును ఆదికారణునిగను , నాశరహితునిగను ఎఱిఁగి వేఱొకదానియందు మనస్సునుంచనివారలై నన్నే సేవించుచున్నారు . వారు ( పైనదెల్పిన దైవీప్రకృతి గలవారు ) ఎల్లప్పుడు నన్ను గూర్చి కీర్తించుచు , దృఢవ్రతనిష్ఠులై ప్రయత్నించుచు , భక్తితో నమస్కరించుచు , సదా నాయందు చిత్తముంచినవారలై నన్ను సేవించుచున్నారు .
అ. జ్ఞానయజ్ఞేన చాప్యన్యే యజన్తో మాముపాసతే| ఏకత్వేన పృథక్త్వేన బహుధా విశ్వతోముఖమ్|| 9-15	ఉత్పలమాల. కొందఱు జ్ఞానయజ్ఞమునఁ గొల్తురు పార్థ ! సతమ్ము నన్ను ; సం క్రందన దేవతాళికిని నాకును భేద మెఱుంగకుండఁ గా కొందఱు పూజసల్పుదురు ; కొందఱు నన్ను ననంత రూపునిన్ గందురు , సర్వ దేవతలఁ గా భజియింపుచు వ్యష్టి దృష్టితోన్ . ౧౩	మఱికొందఱు జ్ఞానయజ్ఞముచే పూజించుచున్నవారై ( తానే బ్రహ్మమను ) అద్వైతభావముతోను , ఇంక కొందఱు ( బ్రహ్మమే వివిధ దేవతాది రూపమున నున్నది . ఆ దేవతలలో నే నొకదానిని సేవించు చున్నానను ) ద్వైతభావముతోను , ఇట్లనేక విధములుగ ( లేక వివిధరూపముల ) నన్ను ఉపాసించుచున్నారు .
అ. అహం క్రతురహం యజ్ఞః స్వధాహమహమౌషధమ్| మన్త్రోऽహమహమేవాజ్య మహమగ్నిరహం హుతమ్|| 9-16	తేటగీతి. యజ్ఞ సత్కృతులేనె , స్వధాన్న మేనె , ప్రాణులు భుజించు నన్న రూపమ్ము నేనె , పితరులకు దేవతలకు సంప్రీతి నొసఁగు మంత్రములు నేనె యజ్ఞకర్మలఁ , గిరీటి ! ౧౪	( అగ్ని ష్టోమాది రూప ) క్రతువు నేనే , యజ్ఞము నేనే , పితృదేవతల కిచ్చు అన్నము నేనే , ఔషధము నేనే , మంత్రము నేనే , హవిస్సు నేనే , అగ్ని నేనే , హోమకర్మమున్ను నేనే అయియున్నాను .
అ. పితాహమస్య జగతో మాతా ధాతా పితామహః| వేద్యం పవిత్రమోంకార ఋక్సామ యజురేవ చ|| 9-17	తేటగీతి. యజనములయందు నాజ్యంబు నగుదు నేనె , అనలమును నేనె , హుతచర్య నగుదు నేనె , జగతిఁ దలిదండ్రి దాతను నగుదు నేనె , ఋగ్యజుస్సామ మోంకార మేనె , పార్థ ! ౧౫	ఈ జగత్తునకు నేనే తండ్రిని , తల్లిని , సంరక్షకుడను , ( లేక , కర్మఫలప్రదాతను ) , తాతను ; మఱియు తెలిసికొనదగిన వస్తువును , పావన పదార్థమును , ఓం కారమును , ఋగ్వేద , యజుర్వేద , సామవేదములను అయియున్నాను .
అ. గతిర్భర్తా ప్రభుః సాక్షీ నివాసః శరణం సుహృత్| ప్రభవః ప్రలయః స్థానం నిధానం బీజమవ్యయమ్|| 9-18	తేటగీతి. కర్మఫలమును , భర్త , జగత్తునకును ఫ్రభుఁడనై , సర్వసాక్షినై , పరగు దేనె ; సర్వజీవులకున్ నివాసంబు నేనె , ఆర్త జనముల రక్షకుఁడగుదు నేనె . ౧౬ తేటగీతి. ఫల రహిత సుహృన్మిత్రునై నిలుతు నేనె , ప్రభ వలయములు , సృష్టి మూలమును నేనె ; నిధియు నిక్షేప బీజమన్నిటికి నేనె ; నాశరహితంబు సత్త్వ మెన్నంగ నేనె . ౧౭	పరమ లక్ష్యమును , భరించువాడును , ప్రభువును , ప్రాణుల నివాసమును , శరణమందదగినవాడును , హితమొనర్చువాడును , సృష్టిస్థితిలయకర్తయు , నిక్షేపమును , నాశరహితమైనబీజమును , ( మూలకారణమును ) నేనే అయియున్నాను .
అ. తపామ్యహమహం వర్షం నిగృహ్ణామ్యుత్సృజామి చ| అమృతం చైవ మృత్యుశ్చ సదసచ్చాహమర్జున  ! || 9-19	తేటగీతి. ఇలను నినురూపమునఁ దపియింతు నేనె , సలిలము గ్రహించి విడతు వర్షముల గూర్తు ; నమృతమును నేనె , మృత్యువు నగుదు నేనె ; ధరణి సత్తు నసత్తు నై తనరు దేనె . ౧౮	ఓ అర్జునా ! నేను ( సూర్యకిరణములచే ) తపింపజేయుచున్నాను . మఱియు వర్షమును కురిపించుచున్నాను . వర్షమును నిలుపుదల చేయుచున్నాను . మరణరాహిత్యమున్ను ( మోక్షమున్ను ) , మరణమును నేనే . అట్లే సద్వస్తువున్ను అసద్వస్తువున్ను నేనే ( అయి యున్నాను ) .
ఇంద్రవజ్ర. త్రైవిద్యా మాం సోమపాః పూతపాపా యజ్ఞైరిష్ట్వా స్వర్గతిం ప్రార్థయన్తే| తే పుణ్యమాసాద్య సురేన్ద్రలోక- మశ్నన్తి దివ్యాన్దివి దేవభోగాన్|| 9-20 ఉపజాతి. తే తం భుక్త్వా స్వర్గలోకం విశాలం క్షీణే పుణ్యే మర్త్యలోకం విశన్తి| ఏవం త్రయీధర్మమను ప్రపన్నా గతాగతం కామకామా లభన్తే|| 9-21	ఉత్పలమాల. వేదవిదుల్ మఖంబులను విశ్రుత సోమరసామృతంబు నా స్వాద మొనర్చి , పూతులయి , స్వర్గమునన్ నివసించి , పుణ్య సం పాదన లేశముల్ దరుగ వత్తురు , చర్విత తర్వణంబు లౌ గాదె , యనారతం బిటులఁ గాముకులౌ సుజనాళి కెప్పుడున్ . ౧౯	మూడు వేదముల నధ్యయనము చేసినవారును , కర్మకాండను సకామభావముతో నాచరించువారును , సోమపానము గావించినవారును , పాపకల్మషము తొలగినవారునగు మనుజులు యజ్ఞములచే నన్ను పూజించి స్వర్గము కొఱకై ప్రార్ధించుచున్నారు . వారు ( మరణానంతరము ) పుణ్యఫలమగు దేవేంద్రలోకమును బొంది , అట్టి స్వర్గమందు దివ్యములగు దేవభోగముల ననుభవించుచున్నారు . వారు ( అట్టి స్వర్గాభిలాషులు ) విశాలమగు స్వర్గలోకము ననుభవించి పుణ్యము క్షయింప తిరిగి మనుష్యలోకమున జన్మించుచున్నారు . ఈ ప్రకారముగ ( సకామముగ ) వేదోక్తకర్మమును అనుష్ఠించునట్టి ఆ భోగాభిలాషులు రాకపోకడలను ( జననమరణములను ) పొందుచున్నారు .
అ. అనన్యాశ్చిన్తయన్తో మాం యే జనాః పర్యుపాసతే| తేషాం నిత్యాభియుక్తానాం యోగక్షేమం వహామ్యహమ్|| 9-22	ఉత్పలమాల. నన్నె యనన్య చింత మననం బొనరించు , మదీయ భక్తులన్ గన్నుల రెప్పలై యెపుడుఁ గాచుచు నుందును , చెంతనుండి , య భ్యున్నతిఁ గూర్చుచున్ , నిరతమున్ సకలార్థము లేనె యిత్తు నం చెన్నుము ; నా ప్రతిజ్ఞ యిది సిద్ధము , నీ వెఱుగంగఁ జెప్పితిన్. ౨౦	ఎవరు ఇతరభావములు లేనివారై నన్నుగూర్చి చింతించుచు ఎడతెగక ధ్యానించుచున్నారో , ఎల్లప్పుడు నాయందే నిష్ఠగల్గియుండు అట్టివారియొక్క యోగక్షేమములను నేను వహించుచున్నాను .
అ. యేऽప్యన్యదేవతా భక్తా యజన్తే శ్రద్ధయాన్వితాః| తేऽపి మామేవ కౌన్తేయ యజన్త్యవిధిపూర్వకమ్|| 9-23	ఆటవెలది. అన్య దేవతలను నారాధన మొనర్చు భక్తి యుక్తులైన వారుఁ గూడ , నన్నెఁ జుమ్ము కొలుచు చున్నార , లజ్ఞాన భావమంది నిక్కువమ్ము పార్థ ! ౨౧	ఓ అర్జునా ! ఎవరు ఇతరదేవతల యెడల భక్తి గలవారై శ్రద్ధతో గూడి వారి నారాధించుచున్నారో , వారున్ను నన్నే అవిధిపూర్వకముగ ( క్రమముతప్పి ) ఆరాధించుచున్న వారగుదురు .
అ. అహం హి సర్వయజ్ఞానాం భోక్తా చ ప్రభురేవ చ| న తు మామభిజానన్తి తత్త్వేనాతశ్చ్యవన్తి తే|| 9-24	తేటగీతి. సర్వ యజ్ఞ భోక్తను నేనె , స్వామి నేనె ; నన్ను నీ రీతిఁ దెలియకున్నారు వీరు ; నన్నెఱుంగని కారణాంతరము వలన , సుగతి నెఱుంగని ప్రచ్యుతి స్రుక్కువారు . ౨౨	ఏలయనగా , సమస్త యజ్ఞములకు భోక్తను , ప్రభువు ( యజమానుడు )ను నేనే అయియున్నాను . అట్టి నన్ను వారు యథార్థముగ తెలిసికొనుట లేదు . ఇందువలన జారిపోవుచున్నారు ( పునర్జన్మను బొందుచున్నారు ) .
అ. యాన్తి దేవవ్రతా దేవాన్ పితౄన్యాన్తి పితృవ్రతాః| భూతాని యాన్తి భూతేజ్యా యాన్తి మద్యాజినోऽపి మామ్|| 9-25	చంపకమాల. పితరుల , క్షుద్రదేవతలఁ , బీన్గు పిశాచ గణంబు లన్య దే వతల భజించు వారలకు , వారె కనంబడి , ప్రీతి గూర్తు ; ర చ్యుతు ననుఁ బూజఁ జేసెడి మహోదయు లెన్నగ నన్నె పొంది , శా శ్వత పథమందు నుందు రనిశంబు , పరంతప ! చింత గానకన్. ౨౩	దేవతల నారాధించువారు దేవతలను , పితృదేవతల నారాధించువారు పితృదేవతలను , భూతముల నారాధించువారు భూతములను , నన్నారాధించువారు నన్నును పొందుచున్నారు .
అ. పత్రం పుష్పం ఫలం తోయం యో మే భక్త్యా ప్రయచ్ఛతి| తదహం భక్త్యుపహృత మశ్నామి ప్రయతాత్మనః|| 9-26	కందము. పత్ర ఫల పుష్ప తోయము లాత్రముతో భక్త తతి సమర్పించిన , యా పత్ర ఫల పుష్ప తోయము లాత్రముతో స్వీకరింతు , నర్జున ! ప్రీతిన్ . ౨౪	ఎవడు నాకు భక్తితో ఆకునుగాని , పువ్వునుగాని , పండునుగాని , జలమునుగాని సమర్పించుచున్నాడో అట్టి పరిశుద్ధాంతఃకరణునియొక్క ఆ పత్రపుష్పాదులను నేను ( ప్రీతితో ) ఆరగించుచున్నాను ( అనుభవించుచున్నాను ) .
అ. యత్కరోషి యదశ్నాసి యజ్జుహోషి దదాసి యత్| యత్తపస్యసి కౌన్తేయ ! తత్కురుష్వ మదర్పణమ్|| 9-27	కందము. ఎది సలిపిన , నెది తిన్నను , నెది విన్నను , మరియు దాన మెది చేసినఁ , గ న్నది విన్నది తిన్నది నె మ్మదిలో నన్నెన్నుచున్ సమర్పింపవలెన్ . ౨౫	ఓ అర్జునా ! నీ వేదిచేసినను , తినినను , హోమమొనర్చినను , దానము చేసినను , తపస్సు చేసినను , దానిని నా కర్పింపుము .
అ. శుభాశుభఫలైరేవం మోక్ష్యసే కర్మబన్ధనైః| సంన్యాసయోగయుక్తాత్మా విముక్తో మాముపైష్యసి|| 9-28	తేటగీతి. శుభము నశుభము లేని యీ చొప్పు నఱసి , కర్మ లొనరింప నంటవు కర్మ బంధ ములు , పరంతప ! నిష్కామముననుఁ గర్మఁ జేయు మెప్పుడు నీవు , నన్ జేరగలవు . ౨౬	ఈ ప్రకారముగ ' కర్మసమర్పణ ' యోగముతో గూడినవాడవై పుణ్యపాపములు ఫలములుగాగల కర్మబంధములనుండి నీవు విడువబడగలవు . అట్లు విడువబడినవాడవై నన్ను పొందగలవు .
అ. సమోऽహం సర్వభూతేషు న మే ద్వేష్యోऽస్తి న ప్రియః| యే భజన్తి తు మాం భక్త్యా మయి తే తేషు చాప్యహమ్|| 9-29	ఉత్పలమాల. నాకు సమానదృష్టినిఁ గనంబడు భూత చయమ్ము లెల్ల , ద్వే షైక సరాగ భావముల చందము లేదు , మదీయ రూపమే లోకము లెల్లఁ గావున ; విలోలత నన్ భజియించు వానికిన్ నాకును భేదమేమియుఁ గనంబడకుండెద , మొక్క రూపునన్. ౨౭	నేను సమస్త ప్రాణులందును సమముగా నుండువాడను . నాకొకడు ద్వేషింపదగినవాడుగాని , మఱియొకడు ఇష్టుడుగాని ఎవడును లేడు . ఎవరు నన్ను భక్తితో సేవించుదురో వారు నాయందును , నేను వారియందును ఉందుము .
అ. అపి చేత్సుదురాచారో భజతే మామనన్యభాక్| సాధురేవ స మన్తవ్యః సమ్యగ్వ్యవసితో హి సః|| 9-30 అ. క్షిప్రం భవతి ధర్మాత్మా శశ్వచ్ఛాన్తిం నిగచ్ఛతి| కౌన్తేయ ! ప్రతిజానీహి న మే భక్తః ప్రణశ్యతి|| 9-31	ఉత్పలమాల. పాపము లాచరించి , పిదపన్ దెలివొంది , గతంబునందు సం తాపమునొంది , నన్నె సతతంబు భజించి , యనన్యభక్తి నా ప్రాపునుఁ గోరు భక్తతతి పావనులంచు నుతించి , చాటు ; మే సై పను నాదు భక్తుల విషాదమటంచు ప్రతిజ్ఞ సేయుమా ! ౨౮	మిక్కిలి దురాచారముగలవాడైనప్పటికిని అనన్యభక్తిగలవాడై ఇతరమగు దేనియందును భక్తినుంచక ( ఆశ్రయింపక ) , నన్ను భజించునేని , అతడు సత్పురుషుడనియే ( శ్రేష్ఠుడనియే ) తలంపబడదగినవాడు . ఏలయనగా అతడు స్థిరమైన ( ఉత్తమ ) మనోనిశ్చయము గలవాడు . అతడు ( నన్నాశ్రయించిన పాపాత్ముడు ) శీఘ్రముగ ధర్మబుద్ధి గలవాడగుచున్నాడు . మఱియు శాశ్వతమైన శాంతిని పొందుచున్నాడు . ఓ అర్జునా ! ' నా భక్తుడు చెడడు ' అని ప్రతిజ్ఞ చేయుము .
అ. మాం హి పార్థ వ్యపాశ్రిత్య యేऽపి స్యుః పాపయోనయః| స్త్రియో వైశ్యాస్తథా శూద్రా స్తేऽపి యాన్తి పరాం గతిమ్|| 9-32 అ. కిం పునర్బ్రాహ్మణాః పుణ్యా భక్తా రాజర్షయస్తథా|||	తేటగీతి. స్త్రీలు వైశ్య శూద్రులు నీచ జీవులయిన నన్న నన్య భక్తినిఁ గొల్వ నన్నుఁ గందు ; రన్నచో , బ్రహ్మవేత్తల నెన్నవలెనె , సద్గతిన్ గూర్చి వేరేల సన్నుతింప ? ౨౯||	ఓ అర్జునా ! ఎవరు పాపజన్మము ( నీచజన్మము ) గలవారై యుందురో , వారును , స్త్రీలును , వైశ్యులును , అట్లే శూద్రులును నన్నాశ్రయించి సర్వోత్తమపదవిని ( మోక్షమును ) నిశ్చయముగ పొందుచున్నారు . ఇక పుణ్యాత్ములగు బ్రాహ్మణుల విషయమునను , భక్తులగు రాజర్షుల విషయమునను మఱల చెప్పనేల ? ( భగవదాశ్రయముచే వారున్ను తప్పక ముక్తినొందుదురని భావము ) .
అనిత్యమసుఖం లోక మిమం ప్రాప్య భజస్వ మామ్|| 9-33	కందము. క్షణ భంగురమును , దుఃఖద మును నగు సంసారమందు మునుఁగుచుఁ దేలన్ దనువుల నొందగ నేలా ? అనయమ్ము ననున్ భజింప నారట ముడుగున్ . ౩౦	కావున అశాశ్వతమై , సుఖరహితమైనట్టి ఈ లోకమును పొందియున్న నీవు నన్ను భజింపుము .
అ. మన్మనా భవ మద్భక్తో మద్యాజీ మాం నమస్కురు| మామేవైష్యసి యుక్త్వైవ మాత్మానం మత్పరాయణః|| 9-34	ఉత్పలమాల. నన్ను మనంబునందు మననం బొనరింపుము , భక్తి యుక్తులన్ నన్నె సతంబు గొల్చి , యజనంబులు సల్పుము , నీ నమస్కృతుల్ నన్నె తలంచి చేయుము , కనంబడు భూతచయమ్ములెల్ల నే నున్న స్వరూపమే యని , మహోద్గతి నేనె యటంచు నెంచుమా ! ౩౧	నా యందే మనస్సు కలవాడవును , నాభక్తుడవును , నన్నే పూజించువాడవును అగుము . నన్నే నమస్కరింపుము . ఈ ప్రకారముగ చిత్తము నాయందే నిలిపి నన్నే పరమగతిగ నెన్నుకొన్నవాడవై తుదకు నన్నే పొందగలవు .
ఓం తత్సదితి శ్రీమద్భగవద్గీతాసూపనిషత్సు బ్రహ్మవిద్యాయాం యోగశాస్త్రే శ్రీకృష్ణార్జునసంవాదే రాజవిద్యారాజగుహ్యయోగో నామ నవమోऽధ్యాయః|| 9 ||	ఓమ్ తత్ సత్ ఇట్లు శ్రీ పూడిపెద్ది కాశీ విశ్వనాథ శాస్త్రిచే అనువదింపఁబడిన శ్రీ గీతామృత తరంగిణి యందు శ్రీ రాజ విద్యా రాజగుహ్య యోగమను నవమ తరంగము సంపూర్ణము. శ్రీ కృష్ణ పరబ్రహ్మార్పణమస్తు.	ఇది ఉపనిషత్ప్రతిపాదితమును , బ్రహ్మవిద్యయు , యోగశాస్త్రమును , శ్రీకృష్ణార్జున సంవాదమునగు శ్రీ భగవద్గీతలందు రాజవిద్యా రాజగుహ్యయోగమను తొమ్మిదవ అధ్యాయము సంపూర్ణము. ఓమ్ తత్ సత్.